Կոմիտասը (Սողոմոն Սողոմոնյան, 1869–1935) հայ ականավոր կոմպոզիտոր, ազգագրագետ և երաժշտագետ է, որը հայտնի է որպես «հայ դասական երաժշտության հայր»։ Ծնվել է Թուրքիայի Քութայիս քաղաքում, երգչի ընտանիքում, իսկ 11 տարեկանում որբ է մնացել և ընդունվել Էջմիածնի ճեմարան։ Արդեն երիտասարդ տարիքում նա դրսևորել է արտասովոր երաժշտական ունակություններ. հազվագյուտ ձայնի համար նրան անվանել են «Հայկական բլբուլ»։
Կոմիտասը երաժշտական կրթություն է ստացել Բեռլինում, որտեղ սովորել է արևմտյան դասական երաժշտություն, բայց իր կյանքը նվիրել է հայ ժողովրդական երաժշտության վերածննդին։ Նա շրջել է հայկական գյուղերով, հավաքել ու ձայնագրել ժողովրդական երգեր, վերակենդանացնել հին հայկական մեղեդիները, որոնք փոխանցվել են բանավոր։ Ժողովրդական մոտիվների հիման վրա ստեղծել է եզակի ստեղծագործություններ՝ «Արարատ» և «Արա լեռ» խմբերգային ստեղծագործությունները։ Նրա ստեղծագործությունները հիմք դրեցին նոր երաժշտական ոճի, որը համադրում էր ազգային հայկական մոտիվները եվրոպական ներդաշնակության հետ:
Դժբախտաբար, 1915-ին Կոմիտասը ապրեց տեղահանությունը և Հայոց ցեղասպանության սարսափները, որոնք մեծապես ազդեցին նրա հոգեվիճակի վրա։ Նա ազատ է արձակվել հայտնի դեմքերի խնդրանքով, սակայն ապրած սարսափը կոտրել է նրան, և նա իր կյանքի մնացած մասն անցկացրել է Փարիզի հոգեբուժական կլինիկայում։
Կոմիտասը թողել է հսկայական ժառանգություն՝ իր ձայնագրած և մշակված ավելի քան 3 հազար հայկական երգեր։ Նրա ստեղծագործությունները դարձան հայ ազգային երաժշտության հիմքը, և այսօր նրա անունը կրում է Երևանի երաժշտական կոնսերվատորիան։