Քաղաքական սատիրա, կրքեր, խաբեություն, պաշտոնակռիվ. սա ամենևին էլ քաղաքական իրավիճակի մասին պատմող հոդված չէ, այլ մի ներկայացման, որի առաջնախաղը տեղի ունեցավ «Մհեր Մկրտչյան» արտիստական թատրոնում:
«Մի համեստ դիակ կամ ելք կա» ներկայացումը բեմադրվել է Դեյվիդ Հայերի համանուն պիեսի մոտիվներով: Բեմադրող ռեժիսորը Արսեն Գրիգորյանն է: Կատակերգությունը պատմում է Միացյալ Նահանգներում ընտրությունների նախաշեմին «հերոսաբար» զոհված թեկնածու՝ սենատոր Էդի հուղարկավորության մասին։ Սենատորի մահից հետո բազմաթիվ նոր թեկնածուներ են ի հայտ գալիս ու ամեն մեկը կարծում է, որ հենց ինքը պետք է զբաղեցնի այդ պատվավոր տեղը Սենատում: Թեկնածուներն են Էդի կինը, սիրուհիները, եղբայրը, ընկերը…
<<Այս պիեսը, ինչպես ցանկացած նոր գործ, արտիստական թատրոնի խաղացանկում չի հայտնվում պատահաբար>>,- ասում է թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Մհեր Մկրտչյանը: Նրան հարցնում եմ արդյո՞ք զուգադիպություն է այն ,որ նման բովադանությամբ պիեսը բեմադրվում է հենց այս ժամանակահատվածում, նման քաղաքական ենթատեքստերով:
<<Ես երբեք չեմ սիրում սպեկուլացիա անել հանդիսատեսի հետ,.քանի որ դա շատ հեշտ է, անել մի բան, որ այսօրվա քաղաքականացված հանդիսատեսը լավ կընդունի: Կոնկրետ ինձ գրավել է պիեսի սեւ հումորը, ինչը մեր թատրոնում բացակայում էր: Իսկ սեւ հումորը պետք է լուրջ խաղալ, ինչը իսկապես դպրոց է մեր դերասանների համար: Իսկ պիեսի հեղինակի ասելիքը այն է ,որ քաղաքականությունը շատ ծիծաղելի բան է>>,-ասում է Մհեր Մկրտչյանը:
Լևս Դավթյանը, որ մարմնավորում է Սենատորի ընկերոջ՝ Էրլ-ի կերպարը, նշում է,որ պետք չէ այս ներկայացումը կապել այս ժամանակահատվածի հետ: Պարզապես հանդիսատեսը դիտելով ներկայացումը գու՞ցե ինքը ընդհանրություններ գտնի մեր օրերում տեղի ունեցող գործընթացների հետ: Իսկ ընդհանրապես ներկայացումը այն մասին է, որ քաղաքականությամբ չպետք զբաղվել:
<<Բոլոր դեմոկրատ երկրներում ընտրություններից առաջ պաշտոնին ու աթոռին հասնելու համար որոշակի բաներ խաբում են,հորինում են: Այս ներկայացումով մեծ հաշվով ուզում ենք ցույց տալ որ չպետք է վարակվել պաշտոնի մոլուցքով>>,-ասում է Լևս Դավթյանը:
Գործողությունը տեղի է ունենում սգո սրահներից մեկում , հարևան սրահներից գալիս են սենատորին հրաժեշտ տալու ու ամեն մեկը տարբեր կերպ է արտահայտում իր վիշտը, փարվում են դագաղին,խոսում նրա հետ, բայց ամբողջ ժամանակ նրանց մտքում նույն միտքն է՝ թե ո՞վ պետք է զբաղեցնի սենատորի տեղը:
<<Բ Սրահի Մարգո>> Արփինե Իսրայելյանի կերպարի անունն է, որը յուրօրինակ գույն է հաղորդում ներկայացմանը: Ծայրահեղ էմոցիոնալ և անկանխատեսելի կերպար
<<Ներկայացումը մեսիջ ունի, որ աթոռի պայքար միշտ կա ու լիելու է : Իսկ այստեղ մարդկային տարբեր խավերի ներկայացուցիչների շնորհիվ բացահայտվում են բազում դեպքեր>>,-ասում է դերասանուհին:
Շրջադարձային իրավիճակներով, քաղաքական սատիրային բնորոշող սուր և սրամիտ երկխոսություններով այս ներկայացումը դեռ երկար կլինի թատրոնի խաղացանկում:
Հեղինակ՝ Արմինե Գևորգյան