Քաղաքագետ, արևելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը մատնանշում է մի քանի գործոն, որոնք կարևոր են Ղազախստանում ՀԱՊԿ խաղաղապահ առաքելությանը Երևանի մասնակցության հետ կապված իրավիճակը հասկանալու համար։
ՀԱՊԿ ՀԱԽ-ի հունվարի 6-ի որոշման համաձայն՝ ՀԱՊԿ հավաքական խաղաղապահ ուժերը, որոնց կազմում են Ռուսաստանի, Բելառուսի, Հայաստանի, Տաջիկստանի և Ղրղզստանի զինված ուժերի ստորաբաժանումները սահմանափակ ժամանակահատվածով ուղարկվել են Ղազախստան՝ իրավիճակը կայունացնելու և կարգավորելու համար։
Մելքոնյանը նշում է, որ Երևանը, ցանկացած քաղաքական որոշում կայացնելիս պետք է ելնի ազգային, այն է՝ Հայաստանի, Արցախի և Սփյուռքի շահերից։
«Այս դեպքում Հայաստանի մասնակցությունը բողոքի ցույցերի բռնի ճնշմանը կարող է հակահայկական տրամադրությունների ալիք առաջացնել Ղազախստանում»,- գրում է նա իր հեռագրային ալիքում։
Բացի այդ, ինչպես հիշեցնում է քաղաքագետը, ուղիղ երեք տարի առաջ արդեն իսկ բա[ում էր եղել ղազախների և հայերի միջև էթնիկական հողի վրա, «որն ակտիվորեն բորբոքվում էր հակահայկական (թուրքամետ լրատվամիջոցների) կողմից»։
Մելքոնյանի խոսքով՝ հաշվի առնելով, որ Ղազախստանում մի քանի տասնյակ հազար հայ է ապրում, Երևանը պարտավոր է հաշվի առնել բոլոր ռիսկերը։
«Այս առումով դիվանագիտական առաքելությունը և Սփյուռքի հետ աշխատելու լիազորված կառույցները պետք է կապ պահպանեն Ղազախստանի հայ բնակչության հետ ոչ միայն անվտանգությունն ապահովելու, այլ նաև նրանց հայրենադարձության և ինտեգրման ծրագրեր իրականացնելու համար, քանի որ հակահայկական միտումները ժամանակի ընթացքում կշարունակen ակտիվանալ՝ հաշվի առնելով Երևանի ուժային ներգրավման գործոնn»,- ընդգծում է նա։
Ամփոփելով, փորձագետը նշում է, որ այս խնդրի անտեսումը սպառնալիք է առաջացնում մեր հայրենակիցների անվտանգությանը ոչ միայն կարճաժամկետ, այլև երկարաժամկետ հեռանկարում։