Time ամսագիրը ծավալուն հոդված է հրապարակել Հայաստանի դեմ Ադրբեջանի վերջին ագրեսիայի մասին։
«Հայաստանում ԱՄՆ-ի ակտիվության առանցքային գործոնը Ռուսաստանի ակնհայտ բացակայությունն է տարածաշրջանում, որը վերջինս համարում է իր «ետնաբակը»: Բայց ԱՄՆ-ն ոչ միայն փորձում է Ռուսաստանին դուրս մղել հետխորհրդային Հարավային Կովկասից։ Ավելի հավանական է, որ Վաշինգտոնը, կարծես թե հասկացել է, թե որքան լուրջ է սպառնալիքը՝ ոչ միայն Հայաստանի, այլ ամբողջ աշխարհի համար»,- ասվում է հոդվածում։
Նշվում է, որ սեպտեմբերի 13-ի առաջին րոպեներին, երբ արևելյան Հայաստանի ընտանիքները քնած էին, Ադրբեջանը ծանր հրետանիով և մարտական անօդաչու թռչող սարքերով սկսեց անհիմն հրետակոծել երեք տասնյակ հայկական քաղաքներ: Երկու երկրները տասնամյակներ շարունակ պարբերաբար ռազմական գործողություններ են ծավալել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության շուրջ, սակայն այժմ ադրբեջանական ռեժիմը կարծես թե օգտվում է իր հակառակորդի ռազմական անպատրաստվածությունից և համաշխարհային, հատկապես ռուսական շեղող գործոններից:
«Ադրբեջանը փորձեց հերքել հարձակումը Հայաստանի սահմաններում, սակայն հարձակումն այնքան ինտենսիվ էր, որ ՆԱՍԱ-ի կրակային հսկողության արբանյակները հայտնաբերեցին հսկայական ջերմային անոմալիաներ: Ընդամենը երկու օրվա ընթացքում ադրբեջանական ուժերն՝ ըստ կառավարության պաշտոնական տվյալների, սպանեցին ավելի քան 200 հայի, հիմնականում՝ զինվորականների: Զավթիչների տարածած տեսանյութում երևում է, թե ինչպես են նրանք քրքջում, երբ անդամահատում են զոհված հայ կանանց և մահապատժի ենթարկում հանձնված հայ զինվորներին»,- ասվում է հոդվածում։
Նշվում է, որ ԱՄՆ-ն այսօր կարծես թե գիտակցում է, որ Կովկասում Ռուսաստանի ժամանակավոր բացակայության վերաբերյալ մտահոգությունը նշանակում է ոչ միայն Թուրքիայի, այլ նաև Իրանի կողմից պոտենցիալ միջամտություն, որը զգուշացրել է սահմանների փոփոխության անընդունելիության մասին։ Այն Հայաստանի հետ ունի հյուսիսային սահման, անվտանգ ճանապարհ դեպի Եվրոպա։ Ադրբեջանի Հայաստան ներխուժման արդյունքում Թուրքիայի և Իրանի միջև հնարավոր առճակատումը կարող է հանգեցնել անկառավարելի ապակայունացման Մերձավոր Արևելքում և նրա սահմաններից դուրս, ինչը չեն ցանկանում ոչ Ռուսաստանը, ոչ ԱՄՆ-ը:
«ԱՄՆ-ի վերջին ներգրավվածությունը Կովկասում աննախադեպ է: Սառը պատերազմից հետո առաջին անգամ Ռուսաստանից բացի այլ երկրի գործողություններն այժմ մեծագույն նշանակություն ունեն տարածաշրջանում: Կհաջողվի՞ Վաշինգտոնին կանխել լայնածավալ ներխուժումը ժողովրդավարական Հայաստան»,- հարց է տալիս հոդվածի հեղինակը։