Ադրբեջանի սանձազերծած ռազմական գործողություններն ու դրանց հետևանքները համացանցում առիթ են դարձել տարբեր նախաձեռնությունների։ Շատերն իրենց օգնությունն են առաջարկում վնասված համայնքների բնակիչներին, մյուսները նվիրատվություններ են նախաձեռնում՝ ի աջակցություն զոհված զինծառայողների ընտանիքների։ Նախաձեռնություններից շատերն անակնկալի են բերում զինծառայողների հարազատներին։ Այդպես եղել է Սոս Էլբակյանի ընտանիքի դեպքում։
Հայ-ադրբեջանական պետական սահմանի հյուսիս–արեւելյան հատվածում հունիսի 14-ին չդադարող կրակոցներից մեկը դիպավ կապիտան Սոս Էլբակյանին: Րոպեներ անց համացանցում հայտնվեց նրա ապրեցնող ժպիտով լուսանկարը: Սոսը Շիրակի մարզի Մարմաշեն համայնքից էր, ընդամենը 28 տարեկան: Մեկ օր հետո Ահարոն Հայրապետյան անուն ազգանունով օգտատիրոջ կողմից ՖԲ սոցիալական ցանցում հայտնվեց հանգանակություն սկսելու հայտարարություն՝ ի աջակցություն կապիտան Սոս Էլբակյանի ընտանիքին: Օգտատերը խնդրանքով դիմել էր բոլորին․ «Ցանկացած նվիրատվություն մեծապես գնահատվում է: Սա մի փոքր օգնություն է բոլորիս կողմից մեր ազգի հերոս Սոսի ընտանիքին: Նա իր կյանքը զոհեց մեր երկրի՝ Հայաստանի, և մեր ժողովրդի համար»:
Սոսի հորեղբոր որդին՝ Կարեն Արշակյանը, մեզ հետ զրույցում նշեց, որ այդ հայտարարության մասին տեղեկացել են համացանցից: Սկզբում շատ են վրդովվել, բայց հետո պարզել են, որ նախաձեռնության հեղինակը իրենց համագյուղացին է, որն այժմ բնակվում է ԱՄՆ ֊ում ու պարզապես ուզում է ինչ-որ կերպ օգնել՝դա համագյուղացու ինքնաբուխ նախաձեռնությունն է։
«Սկզբից տեղյակ չենք եղել, բայց հետո իմացանք, որ մեր գյուղացին է: Ուղղակի պետք չէր տեքստում նշել, որ հանգանակությունը հավաքվում է թաղման և այլ ծախսեր հոգալու համար: Քանի որ կա հարազատություն, կան ընկերներ, և կապիտանին վայել հուղարկավորությունը կազմակերպվել է: Իսկ եթե մարդիկ ցանկանում են, որ Սոսի ընտանիքն ավելի բարեկեցիկ ապրի կարող են օգնել․․․․ Բայց, նորից եմ կրկնում, ոչ թաղման ծախսեր հոգալու համար»:
Վերջին անգամ Կարենը հորեղբոր տղայի հետ խոսել է հուլիսի 13 ֊ին:
«Վերջին անգամ խոսել եմ դեպքի իրիկունը: Ինքը երբեք ծառայությունից չի դժգոհել: Ասեցի՝ Սոս ջան, մի հատ որ լավ սնայպեր տաք, կգամ կողքդ կկանգնեմ: Ասեց՝ դուք ձեր կռիվը արել եք, էս արդեն մեր կռիվն է»:
Կարեն Արշակյանը մասնակցել է արցախյան ու քառօրյա պատերազմներին։ Ասում է՝ իրենց ընտանիքում Սոսը միակ զինվորականը չէր։ Մյուս հորեղբորորդին եղել է Գեղազնիկ Միքայելյանի՝ Չավուշի ջոկատից, զոհվել է 22 տարեկանում: Սոսը դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտ, ապա լեյտենանտի կոչումով աշխատանքի անցել Զինված ուժերում :
«Մեր ծնված ցանկացած զավակ պետք է ունենա հնարավորություն հայրենիքի պաշպանության համար կանգնելու: Ու վառոդի հոտը պետք է լինի իր քթի մեջ: Թող նրանք լինեն վերջին զինվորները ․․․․ Ես չեմ ցանկանա, որ ոչ մի մայր լաց լինի, բայց երբ պետք է հայրենիքի համար պետք է ոտքի կանգել»:
Հայաստանի Հանրապետության նախագահի հրամանագրով կապիտան Սոս Էլբակյանը հետմահու պարգևատրվել է Արիության մեդալով։
Արմինե Գևորգյան