Քաղաքագետ, արևելագետ Սերգեյ Մելքոնյանն իր հեռագրային ալիքում վերլուծել է Հարավային Կովկասում տիրող իրավիճակը։
«Ուկրաինական ուղղությամբ ռուսական ձախողումների մասին քննարկումների ֆոնին ակտիվ նախապատրաստական աշխատանքներ են տարվում Արցախ/Ղարաբաղում լարվածության օջախ ստեղծելու համար։ Դրանով է բացատրվում Պուտին-Փաշինյան, Պուտին-Ալիև հեռախոսազանգերի շարքը»,- գրում է նա։
Միաժամանակ քաղաքագետը անդրադառնում է առկա իրավիճակին։
Առաջին կետով Մելքոնյանը նշել է խաղաղապահների վարկաբեկումը, բացատրելով, որ Բաքվի կողմից այս գործընթացը վաղուց է ընթանում, ինչին սկսել է աջակցել Երևանը։
«Նշեմ, որ Արցախում խաղաղապահ զորախմբի հասցեին հնչեցված պահանջներն արդարացված են։ Եթե Բաքուն արդեն կարմիր քարտ է ցույց տվել տարածաշրջանում ռուսական ռազմական ներկայությանն, ապա Երևանն առայժմ միայն՝ դեղին քարտ։ Բայց երկու կողմերի (ավելի ճիշտ՝ ղեկավարության) նպատակները համընկնում են․ հեռացնել ռուս զինվորականներին Հարավային Կովկասից»,- ասում է նա։
Փորձագետը նաև մատնանշում է Ադրբեջանի կողմից Ռուսաստանի կարմիր գծերը պարզելու փորձերը։
«Այսօր Բաքուն քայլ առ քայլ և՛ զննում է, և՛ հետ է քաշում կարմիր գծերը․ բարձրախոսներ Արցախի հայկական բնակավայրերի մոտ՝ իրենց բնակավայրը լքելու կոչով. գազատարի պայթյուն և դրա վերականգնման խոչընդոտում, թեթև հրետանու կիրառումը Արցախի բնակիչների ուղղությամբ (կան վիրավորներ և զոհեր). ապա ականանետների օգտագործումը և վերջապես Փառուխ գյուղի և Քարագլխի բարձունքի մեծ մասի գրավումը։ Այդ քայլերն արդյունավետորեն չճնշվեցին ռուս խաղաղապահների կողմից, ուստի Ադրբեջանի ԶՈւ-ն շարունակեց ճնշում գործադրել նրանց վրա»,- գրում է նա։
Մելքոնյանը, ի թիվս այլ հարցերի, նշել է Ադրբեջանի ուժերի և միջոցների կենտրոնացումը Արցախի և Սյունիքի շուրջ։
«Արցախը խիտ կերպով շրջափակված է ադրբեջանական զինուժի կողմից (նոր զորամասեր և ծանր տեխնիկայի կենտրոնացում ամբողջ պարագծով): Նախիջևանում անցկացվող զորավարժությունների ֆոնին Սյունիքի (Հայաստանի հարավային նահանգ) սահմանին այսօր շարունակվում է անձնակազմի և սպառազինության կենտրոնացումը»,- նշում է նա։
Ամփոփելով, քաղաքագետը մատնանշում է նաև Հայաստանի ղեկավարության՝ Արցախն ու Սյունիքը պաշտպանելու ցանկության բացակայությունը։
«Պարադոքսալ է հնչում, բայց Հայաստանի դե ֆակտո ղեկավարությունը ոչ մի քայլ չի ձեռնարկում Արցախի բնակչության անվտանգությունն ապահովելու համար ոչ միայն վերահաս սպառնալիքի, այլ արդեն իսկ իրական ռազմական գործողությունների ֆոնին։ Հիմնական պատճառը Թուրքիայի հետ խաղաղության պայմանագրերը խաթարելու վախն է։ Այս ֆոնին ռուսական կողմն ունի երկու տարբերակ՝ հույս դնել միայն իր վրա կամ բանակցել ադրբեջանական կողմի հետ։ Այս հարցում հայկական կողմը հանձնվել է»,- ասում է նա։
Իրականում, ըստ Մելքոնյանի, իրավիճակը դառնում է փակուղային.
«Առաջիկա ամիսներին մենք կարող ենք ակնկալել ռազմական գործողությունների սկիզբ։ Իրավիճակը շարունակում է շիկանալ Ուկրաինայում ակտիվ փուլի անավարտության ֆոնին։ Մինչ Հայաստանի դե ֆակտո ղեկավարությունը զբաղված է Թուրքիայի հետ խաղաղության համաձայնագրի ստորագրմամբ (ըստ էության՝ ազգային շահերի հարցում նոր կապիտուլյացիա), մեծանում է Արցախի և Սյունիքի ամբողջական կորստի ռիսկը»,- եզրափակում է նա։